Η πρώτη μου δασκάλα στο νηπιαγωγείο ήταν η Κα Καίτη.Την λάτρευα ,μας έβαζε όλους να αγκαλιαζόμαστε σε ένα μεγάλο κόκκινο χαλί και να λέμε τα νέα μας.Με αγαπόύσε πολύ και ερχόταν και στο σπίτι μας επισκεψή και κάθε φορά που ερχόταν τρελαινόμουν απο χαρά.Ένιωθα μια γλυκιά αποδοχή μάλλον που ένα τόσο σημαντικόπρόσωπο ,έκανε παρεα με τη δική μου οικογένεια
Πολύ αργότερα βέβαια έμαθα απο τον Γιωργάκη τον κολλητό μου στο νηπιαγωγείο οτι πήγαινε και στο δικό του σπίτι αλλά και σε όποιου μαθητή της την καλούσαν...
Δέκα πρώτοι ποντόι αυτοπεποιηθήσης λοιπόν είχαν προστεθέι απο την Κα Καίτη...γιουπιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι....
Ύστερα στην Α' και Β΄' δημοτικού η Κα Ελένη ...αυστηρή όσο δεν έπαιρνε..μας είχε αγαλματάκια ακούνητα και δεν υπήρχε καν η μέρα και η νύχτα που κουνιέσαι ...έκανε συνέχεια μάθημα δεν έβαζε γλώσσα μέσα της όσον αφορούσε την γλώσσα..
Ώσπου μια μέρα επειδή μας είχε απαγορεύσει να την διακοπτούμε στο μαθήμα ,έβρεξα ολή την περιοχη κάτω απο το θρανίο μου.Κατουριόμουν και φοβόμουν να το πώ για να μη με μαλώσει και θύμαμαι χαρακτηριστικά οτι έκοψα μια ολόκληρη γόμα στην προσπάθεια μου να κρατηθώ...
Είκοσι πόντοι μειόν απο την Κα Έλενη δέκα στην αυτονομία μου και αλλοι δέκα στην δημιουργία φοβιών..
Στην Γ' και Δ' δημοτικού έρχεται ο Κος Φώτης μέσα σε όλα ,μας μάθαινε στο διάλειμμα να παιζούμε ποδόσφαιρο ανάμεσα στις μουριές του προαυλίου όπουτην ώρα του μαθήματος μας ήθελε εκεί ,αλλά μετά γινόταν παιδί μαζί μας.
Το πρώτο μου "deal" μια χρυσή συμφωνία,μια θετική επανατροφοδότηση και είκοσι πόντοι πάλι δέκα στον αυθορμητισμό μου και αλλοί δέκα στις αξίες μου..
Στην Ε' δημοτικού ο Κος Γιώργος λάτρης της μουσικής μας μάθαινε τα πάντα με τον ρυθμό που τόσο αγαπούσε ..μας τραγουδαγε συνέχεια " μικρο παιδί σαν ήμουνα και πήγαινα σχολείο μικρό παιδί"......μετά μας έριχνε ένα χαμόγελο και μας άφηνε να μιλήσουμε μαζί του για ό,τι θέλαμε,μέσα απο τις δικές μας αποριές δίδασκε την ύλη του...μαγεία....ακομα ακούω τις μουσικές του στα αυτιά μου και την μελωδική του φωνή...
Πενήντα πόντοι αυτή τη φορά ,δέκα στον δυναμισμό ,δεκα στον αυθορμητισμό ,δέκα στην προσωπικότητα ,δέκα στην μουσική αγωγή που έιναι τέχνη και δέκα στην ελευθέρια έκφρασης..
Στην Ζ'και ΣΤ' δημοτικού ο Κος Βασίλης σύζυγος της Κας Ανθούλας που μας έκανε αγγλικά .
Μεγάλη του λατρεία η γεώγραφία.Στα βιβλια μας δεν έιχε μέσα ουσία γεωγραφίας ( νομούς ,πρωτέυουσες και άλλες σημαντικές ομορφιές ) παρά διάφορες άλλες γενικότητες που δεν λέω καλές έιναι αλλά να μην ταξιδέψω σε όλους τους προορισμούς? Ε λοιπόν φρόντισε ο σταθμάρχης μας ο Κος Βασίλης ,κάθε φορά μας έφερνε ένα μεγάλο χάρτη και ξέκλεβε ένα τέταρτο κάθε μέρα για να μας ταξιδέψει..
Οι πόντοι αυτή τη φορά 100 και πώς να τους μοίρασω ????
Δεν θα μπώ στη διαδικασιά ..αλλά τη συνέχεια θα την στα παιδιά σας με ένα παραμύθι ...ταξίδι..
Αλλά πρίν φύγω για το επόμενο ταξίδι μου..τούτο έχω να σας πώ ,άραγε να ναι τυχαίο που ταξίδεψα ως εδώ και σας γράφω?
Ναντίνα Κούλη copyright 2011
Πολύ αργότερα βέβαια έμαθα απο τον Γιωργάκη τον κολλητό μου στο νηπιαγωγείο οτι πήγαινε και στο δικό του σπίτι αλλά και σε όποιου μαθητή της την καλούσαν...
Δέκα πρώτοι ποντόι αυτοπεποιηθήσης λοιπόν είχαν προστεθέι απο την Κα Καίτη...γιουπιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι....
Ύστερα στην Α' και Β΄' δημοτικού η Κα Ελένη ...αυστηρή όσο δεν έπαιρνε..μας είχε αγαλματάκια ακούνητα και δεν υπήρχε καν η μέρα και η νύχτα που κουνιέσαι ...έκανε συνέχεια μάθημα δεν έβαζε γλώσσα μέσα της όσον αφορούσε την γλώσσα..
Ώσπου μια μέρα επειδή μας είχε απαγορεύσει να την διακοπτούμε στο μαθήμα ,έβρεξα ολή την περιοχη κάτω απο το θρανίο μου.Κατουριόμουν και φοβόμουν να το πώ για να μη με μαλώσει και θύμαμαι χαρακτηριστικά οτι έκοψα μια ολόκληρη γόμα στην προσπάθεια μου να κρατηθώ...
Είκοσι πόντοι μειόν απο την Κα Έλενη δέκα στην αυτονομία μου και αλλοι δέκα στην δημιουργία φοβιών..
Στην Γ' και Δ' δημοτικού έρχεται ο Κος Φώτης μέσα σε όλα ,μας μάθαινε στο διάλειμμα να παιζούμε ποδόσφαιρο ανάμεσα στις μουριές του προαυλίου όπουτην ώρα του μαθήματος μας ήθελε εκεί ,αλλά μετά γινόταν παιδί μαζί μας.
Το πρώτο μου "deal" μια χρυσή συμφωνία,μια θετική επανατροφοδότηση και είκοσι πόντοι πάλι δέκα στον αυθορμητισμό μου και αλλοί δέκα στις αξίες μου..
Στην Ε' δημοτικού ο Κος Γιώργος λάτρης της μουσικής μας μάθαινε τα πάντα με τον ρυθμό που τόσο αγαπούσε ..μας τραγουδαγε συνέχεια " μικρο παιδί σαν ήμουνα και πήγαινα σχολείο μικρό παιδί"......μετά μας έριχνε ένα χαμόγελο και μας άφηνε να μιλήσουμε μαζί του για ό,τι θέλαμε,μέσα απο τις δικές μας αποριές δίδασκε την ύλη του...μαγεία....ακομα ακούω τις μουσικές του στα αυτιά μου και την μελωδική του φωνή...
Πενήντα πόντοι αυτή τη φορά ,δέκα στον δυναμισμό ,δεκα στον αυθορμητισμό ,δέκα στην προσωπικότητα ,δέκα στην μουσική αγωγή που έιναι τέχνη και δέκα στην ελευθέρια έκφρασης..
Στην Ζ'και ΣΤ' δημοτικού ο Κος Βασίλης σύζυγος της Κας Ανθούλας που μας έκανε αγγλικά .
Μεγάλη του λατρεία η γεώγραφία.Στα βιβλια μας δεν έιχε μέσα ουσία γεωγραφίας ( νομούς ,πρωτέυουσες και άλλες σημαντικές ομορφιές ) παρά διάφορες άλλες γενικότητες που δεν λέω καλές έιναι αλλά να μην ταξιδέψω σε όλους τους προορισμούς? Ε λοιπόν φρόντισε ο σταθμάρχης μας ο Κος Βασίλης ,κάθε φορά μας έφερνε ένα μεγάλο χάρτη και ξέκλεβε ένα τέταρτο κάθε μέρα για να μας ταξιδέψει..
Οι πόντοι αυτή τη φορά 100 και πώς να τους μοίρασω ????
Δεν θα μπώ στη διαδικασιά ..αλλά τη συνέχεια θα την στα παιδιά σας με ένα παραμύθι ...ταξίδι..
Αλλά πρίν φύγω για το επόμενο ταξίδι μου..τούτο έχω να σας πώ ,άραγε να ναι τυχαίο που ταξίδεψα ως εδώ και σας γράφω?
Ναντίνα Κούλη copyright 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου