ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ..

Ολο το καλοκαιρι η μαμα και ο μπαμπας προετοιμαζαν τον ερωτα και την αγαπη για το σχολειο.Τους εδειχναν εικονες από βιβλια ,περνουσαν απ εξω από σχολικα κτιρια και αφηναν τον ερωτα με την αγαπη με τις ωρες να κοιτουν τα αλλα παιδακια που επαιζαν γεματα χαρα στις αυλες.
Η μαμα ελεγε ¨¨ παιδια κοιταξτε ποσο χαρουμενα είναι τα παιδακια στο προαυλιο του σχολειου..έτσι θα παιζετε και εσεις σε λιγο καιρο..¨
Η αγαπη γεματη ορεξη και διαθεση για φιλους και παρε δωσε σε ένα ανεμελο παιχνιδι,χαμογελουσε με τα ματια της να λαμποκοπουν σαν φωτεινα αστερια..αντιθετα ο ερωτας επαιρνε έναν μορφασμο γκρινιας και ελεγε στην μαμα του..¨¨δεν μπορω να καταλαβω,γιατι πρεπει να παω εγω στο σχολειο να παιξω με όλα αυτά τα παιδια?γιατι δεν ερχονται αυτά εκει που μενουμε εμεις?
Θελω να παιξω μαζί τους δεν λεω αλλα πρεπει να ερθουν αυτά στο σπιτι μας ,εγω δεν παω εκει..
Η αγαπη χαμογελουσε και προσπαθουσε να του εξηγησει λεγοντας του σαν μεγαλυτερη ¨ερωτουλη εισαι ενας και είναι αρκετα παιδια,δεν μπορει το καθενα να ερθει στι σπιτι μας,φαντασου τι θα γινει?¨ μα εγω θελω ,θελω απαντουσε ο ερωτας..δεν θελω να φυγω από το σπιτι θελω να καθομαι με τη μαμα…η αγαπη γεματη υπομονη του ξαναελεγε ¨ερωτακο μου πρεπει να παει στην δουλιτσα η μαμα, εξαλλου δεν βλεπεις ολους αυτους που παιζουν και χοροπηδουν και εμεις τετοια θα κανουμε..¨όχι ¨ ελεγε πεισματικα ο ερωτας δεν με νοιαζει να ερθουν αυτοι και η μαμα να μην παει πουθενα..
Ματαια προσπαθουσε η αγαπη να του περασει το τοσο ευχαριστο κλιμα
Του σχολειου,ο ερωτας δεν αλλαζε γνωμη με τιποτα..ηταν τοσο εγωιστης που προτιμουσε να μην παιξει για μερες ..πολλες μερες.. παρα να καταδεχθει να παει αυτος στο σχολειο..η μαμα και ο μπαμπας όμως πιστευαν ότι μεχρι να ερθει ο σεπτεμβριος και θα πεσουν τα φυλλα, ο ερωτας θα εχει αλλαξει αποψη..βλεπετε ειχαν και την αγαπη που ολο και του μιλουσε για αυτό και δεν τον αφηνε σε ησυχια..
Οι μερες περνουσαν και οι επισκεψεις στο σχολειο όλο και γινονταν πιο πολλες..
Ο ερωτας κάθε μερα εκανε και μια γκρινια λιγοτερη και αυτό χαρη στην υπομονη της αγαπης,μια γκρινια του ερωτα δεκα χαμογελά της αγαπης..
Ώσπου σιγα σιγα
Οι γκρινιες επαψαν ο ερωτας αφομοιωθηκε μαζί με τα υπολοιπα παιδια του σχολείου αρχες σχολικης περιοδου…
Ηρθε η σειρά του και μαλακωσε …αλλά αυτό απαιτουσε θυσιες από ολη την οικογενεια του…
Και την προσαρμογη του την χρωστουσε στην αγάπη,το ηξερε καλα αυτό..
Με την σειρά του μεγαλωσε κι αυτος και έγινε ιδιος με την αγάπη..
Ωριμασε και περασε σε άλλο σταδιο ..όπως τα λουλουδια που από μπουμπουκια γινονται ωραια ανθη,όπως η σεληνη που γεμίζει και γίνεται πανσεληνος..,όπως η θαλασσα με την πλυμμυριδα και την αμπωτη…
Για αυτό το λογο ο ερωτας ήθελε το χώρο του και η αγάπη το χρόνο της για να τον πεισει…να τον πεισει πως όλα είναι ομορφα όταν παιζεις με την καρδιά μαζί ….η λογική είναι παιδί του εγωισμου..και το ενστικτο
μας η μικρη φωνη που πρέπει πάντα να ακουμε….


NANTINA KOYΛΗ..ΜΑΙΟΣ 2010....